Haar thuis ligt nu aan het meer van Arenal: Maike verloor haar hart en vond de rust in Costa Rica. Ze vertelt graag hoe ze hier gekomen is.
Gepubliceerd op 11 februari 2019
Bijgewerkt op: zie datum bovenaan
Hoi, mijn naam is Maike, 24 jaar oud en ik ben geboren in het kleine stadje Oldenzaal in Nederland. Hier ben ik opgegroeid met mijn broertje en zusje. Al van jongs af aan voelde ik me hier niet volledig op mijn plek. Het echte thuisgevoel heb ik nooit kunnen vinden in Nederland. Ik was altijd nieuwsgierig naar de wereld en mijn gevoel liet me dat weten tijdens mijn studie. Ik studeerde industrieel product ontwerpen in Zwolle en daarbij kreeg ik de kans om een half jaar in China te studeren. Dit opende mijn ogen voor reizen!
De weg naar een tropische droom
Tijdens mijn afstudeerproject begon ik te dromen om gewoon helemaal weg te vliegen. Ik begon onderzoek te doen op internet. Het tropische klimaat en de Latijns-Amerikaanse cultuur spraken me altijd al heel erg aan. Het eerste land dat ik tegenkwam was Costa Rica. De woorden ´tropisch´ en ´paradijs´ namen me helemaal mee in de droom. Maar eerst moest ik nog maar eens afstuderen en dan oh jee, geld sparen!
Dat is wat ik ging doen. Een jaar lang werken als packaging designer voor het meest vreselijke bedrijf dat je maar kan bedenken. Maar hé, ik moest toch wat. In mijn vakantie periode had ik dan eindelijk mijn solo reis naar Costa Rica weten te plannen. Er ging een wereld voor me open! Ik werd verliefd op de yoga, het land, de natuur, de cultuur en ik leerde mezelf een stukje beter kennen. Het was voor mij een groot keerpunt in mijn leven. Ik besloot om alles in Nederland op te geven. Mijn backpack werd mijn huis op mijn rug en ik ging naar India om yoga-lerares te worden in de Arhanta yoga ashram. Met mijn yoga certificaat in de pocket keerde ik terug naar Costa Rica om mijn nieuwe leven te starten als yogalerares.
Tijdens het rondtrekken als yogalerares heb ik veel vrijwilligerswerk gedaan. Dit was leuk en leerzaam voor een tijdje, maar daarna verlangde ik behoorlijk naar een basis. Mijn eigen plekje waar ik onafhankelijk kon zijn en waar ik mijn eigen droom kon waarmaken. Ik voelde me in die tijd redelijk verloren en wist niet welke kant ik op moest. Terug naar Nederland was geen optie want ik voelde me zo vervreemd van alles en iedereen.
En toen was daar Fred. Mijn vriend. We hebben elkaar leren kennen in India tijdens de yoga training. Niet wetende wat de toekomst ons zou brengen en daar stond hij opeens voor mijn neus in Costa Rica. Klaar om samen met mij een toekomst op te bouwen in dit prachtige land. Toen we een stuk land vonden dat helemaal paste bij onze droomvisie was het plaatje compleet.
Anders dan in Nederland: leven met de dag
We leven dag per dag en moment per moment. Mijn dag begint vaak met een kopje koffie en een aantal zonnegroeten. Daarna geef ik een yogales in een van de hotels vlakbij of ik begin de dag met het werken aan ons project. Zaadjes planten, de aarde vormgeven, dingen schilderen enzovoorts. We proberen per dag te bekijken welke klusjes we kunnen doen. Daarnaast blijven we visualiseren en communiceren over de vervolgstappen.
Hier in het kleine dorpje El Castillo zijn de inwoners echt als een familie voor ons. We bezoeken elkaar regelmatig en daarbij brengen we wat eten mee en hebben we gezellige gesprekken. Daarnaast proberen we elkaar ook verder te helpen in iedere situatie.
Vaak staan we rond half 6 op omdat de zon dan opkomt. De zon gaat ook al vroeg weer onder en vaak zijn we erg moe van de dag, we gaan daarom vaak rond 8 uur ´s avonds al slapen.
In Nederland was ik altijd op zoek naar meer. Wat heeft het leven te betekenen? Waarom ben ik hier op aarde? Costa Rica heeft me veel antwoorden op deze vragen kunnen geven. Niet alleen dat, maar vanaf het eerste moment dat ik het land binnenkwam had ik het gevoel dat ik thuis was. Thuis om te wonen en thuis bij mezelf.
Iets dat we in Nederland altijd doen is plannen en vooruitdenken. Dit gaf mij altijd zoveel stress. Dat is iets wat hier absoluut niet meer hoeft. De verwachtingen zijn ook minder. Mensen zijn zo gemakkelijk en iedereen gaat mee met de flow van de natuur en de flow van de dag. Het komt zoals het gaat.
Leren van de Tico´s
In mijn tijd in Costa Rica heb ik geleerd dat je met zo weinig spullen zo gelukkig kunt zijn. Mensen hebben hier een dak boven hun hoofd en stromend water en blijken de gelukkigste mensen die je maar kunt vinden. Daarbij zijn ze ook nog eens bereid om te geven. In Nederland willen we altijd meer en vinden we het lastig om te delen en te geven.
Ook heb ik geleerd dat tijd maar een illusie is en dat we het verste komen met geduld hebben. Het gaat echt om de momenten. We weten nooit precies of de afspraak, de bus of het eten in het restaurant op tijd komt. Want tijd bestaat eigenlijk niet zodra we puur van een moment kunnen genieten, daarbij is geduld de sleutel.
Mooie herinneringen
De tijd dat ik als solo backpacker ben rond gaan trekken was wel echt een bijzonder moment in mijn leven. Het surfen, de zonsondergangen, de andere vrouwelijke backpackers, de jungle hikes en het enthousiasme van de lokale bevolking geven me echt een prachtige herinnering. Het wakker worden met het geluid van de aapjes en de toekans langs je raam zien vliegen laten me elke dag weer dromen en ik kan er maar niet genoeg van krijgen. Iedere dag weer ben ik zo dankbaar om hier te mogen wonen.
Dank je wel Maike! Het is zo leuk om jullie avontuur te volgen en je kunt echt zien dat jij jouw plek hebt gevonden. Je hebt echt de rust gevonden in Costa Rica. Dat straalt van alle foto’s die je deelt.
Wil je zelf graag vertellen over jouw Costa Ricaanse avontuur?
Neem contact op! Via de mail, via Facebook of Instagram.
Er zijn meer mensen die de rust in Costa Rica gevonden hebben. Lees de andere verhalen in de categorie ‘ervaringen van anderen in Costa Rica‘.
Alle foto´s op deze pagina zijn eigendom van Maike.
