Soms vergeet ik het, maar het is ongeveer een half uur rijden vanaf ons huis naar het dichtstbijzijnde dorp en de snelweg. Het is acht kilometer, maar die gaan over een niet geasfalteerde weg. Gelukkig is het een mooie weg waarbij we langs bossen en de rivier rijden.
Gepubliceerd op 16 juli 2019
Voordat het regenseizoen dit jaar begon waren er twee beekjes die je over moest steken. Als het heel hard regende, dan kwam het water in een van die beekjes te hoog te staan. Je kon er dan niet doorheen rijden. Het was een kwestie van wachten totdat het water weer zakte voor je de reis voort kon zetten.
Jarenlang hebben de inwoners van ons dorp gevraagd om een brug. Ineens was het dit jaar zo ver. De brug is gemaakt, mooi voor de regentijd. Met de harde regenval die we al gehad hebben hebben we er al mooi profijt van gehad. Voorheen moesten bezoekers van de thermale baden van mijn schoonfamilie snel vertrekken als het hard begon te regenen. Wij hoeven ons ook minder zorgen te maken over gasten die we verwachten bij onze lodge.
Maar nu er een brug is gemaakt, betekent dat er geen nieuwe problemen meer ontstaan. Helaas was er niet zo goed gedacht aan de afwatering bij veel regen. Het resultaat: een grote blubberzooi voor de brug. Omdat we onlangs zonder internet zaten moesten Eliseo en ik op pad om bereik te zoeken. We zijn het snelste met de motor, maar dan kan Eliseo het beste zonder mij achterop door de blubber heen rijden. Gelukkig was ik goed voorbereid en had ik mijn laarzen aangetrokken. Al lopend zakte ik tot mijn enkels weg in de modder…
Gelukkig kwam de gemeente een paar dagen later en ging aan de slag om de situatie te verbeteren. De weg is nu weer prima begaanbaar èn er is gedacht aan het maken van een watergeul.
Even geduld
Zo gaat het in Costa Rica. Het is soms geduld hebben met de overheid wat dit soort dingen betreft. In sommige gevallen slaan een aantal buurmannen de handen in één en gaan zelf aan de slag. Onlangs gingen er een aantal, waaronder een buurman die de 70 gepasseerd is, aan de slag om een aantal watergeulen te maken. In tijden van crisis komt de overheid wel sneller in actie, in de boel oplappen zijn ze goed. Vaak wordt iets later gewerkt aan een betere, meer permanente oplossing. Zo was in oktober 2017 een deel van de weg weggespoeld door storm Nate. Deze weg van acht kilometer is de enige toegangsweg voor auto’s, dus het was zaak dat het zo snel mogelijk gerepareerd werd. Dat gebeurde gelukkig ook, later is de weg breder en steviger gemaakt.
Stiekem vinden we het niet erg om op pad te gaan met de motor. Het geeft zo’n gevoel van vrijheid en de omgeving is mooi genoeg om er volop van te genieten. En ach, zo’n weg brengt af en toe een mooi gevoel van avontuur in ons dagelijks leven.
Lees ook: Afgelegen wonen, wat betekent dat voor ons?
Een video van een groot van de weg Hatillo – Dos Bocas:
