Avontuur in het zuiden van Costa Rica: welkom in Dos Brazos

3,6K

Dit is de meest avontuurlijke bestemming tot nu toe. We zijn in het zuiden van Costa Rica, we zijn in Dos Brazos. Dit dorp vind je op het schiereiland Osa aan de grens met het nationale park Corcovado. Een bestemming buiten de gebaande paden die ons een beetje uit onze comfortzone haalt. Want wie avontuur wil, moet daar wel wat voor doen. De accommodatie? We verblijven bij Bolita Rainforest Hostel.

Gepubliceerd op 27 maart 2020
Bijgewerkt op: zie datum bovenaan

Eigenlijk kun je beter zeggen dat Bolita Rainforest Hostel onze bestemming is. Je kunt hier niet met de auto komen. Volgens de informatie moeten we een half uur door de jungle lopen om bij het hostel te komen. Ook moeten we ons eigen eten meenemen.

Gaan we dit echt doen? Ja, dit gaan we echt doen.

Op naar het zuiden

Vanaf onze woonplaats rijden we naar het schiereiland Osa. Over de goed geasfalteerde wegen reizen we zo naar Puerto Jimenez waar we even stoppen voor een lunch. Vanaf hier is het een half uur rijden naar Dos Brazos. Het laatste stuk is niet geasfalteerd, maar zeer goed te doen. Het is vrijwel geheel vlak en zonder gekke gaten in de weg. In Costa Rica loont het altijd om goed rond te kijken: het laatste stuk naar Dos Brazos zien we al verschillende dieren.

Dos Brazos – in het zuiden van Costa Rica

De inwoners van het kleine dorp Dos Brazos verdienden vroeger voornamelijk hun geld met het winnen van goud. Tegenwoordig wordt er meer op toerisme ingezet en er zijn inmiddels diverse lodges te vinden. Ondanks dat voelt het dorp verre van toeristisch aan. Mocht je ons hostel te avontuurlijk vinden, er zijn zeker andere opties. Wij melden ons bij Bolita Rainforest Hostel. Het is even zoeken, maar dan zien we het bord van het hostel staan. We drukken op de bel bij het kantoor en de Canadese eigenaar Ron komt ons verwelkomen. Hij woont hier al een tijd, 17 jaar geleden kocht hij het stuk grond gelegen in het bosreservaat Golfo Dulce. Het reservaat vormt een rand om het nationale park Corcovado heen. Inmiddels draaien ze alweer hun 14e seizoen met het hostel.

Wil je meer weten over het dorp zelf? Lees dan de blog van Under The Trees. Door deze blog kwam ik op het spoor van deze bestemming. In de blog staat ook de accommodatie Amazonita Lodge beschreven. Lokal Travel maakte een documentaire over het schiereiland, Dos Brazos en de goudwinning komt ook aan bod. Dit is zeker een kijktip, de documentaire is tijdelijk gratis te bekijken. Bekijk hier alvast de trailer:

Door de jungle naar het hostel

De auto laten we achter bij het kantoor in Dos Brazos. Bepakt en bezakt gaan we op weg naar het hostel. Eerst lopen we het dorp uit, dat is nog niet zo lastig. We komen uit bij de rivier el Tigre, daar moeten we doorheen. Gelukkig staat het water laag en waren we hierop voorbereid. Hup, op de Teva’s gaan we er doorheen. Nu zijn we bij het bos aangekomen.

Het is halverwege de middag maar het is nog steeds erg warm en het duurt dan ook niet lang voordat het zweet over ons lijf gutst. Oef, nu voel ik ook echt wel die boodschappen op mijn rug. Gelukkig is er op een goed getimed moment afleiding en een excuus om even bij te komen: een groep slingerapen! Ze vertonen graag hun kunsten aan ons en wij kijken maar al te graag toe. Langzaamaan bewegen ze zich voort door de boomtoppen en ze laten ook zeker goed van zich horen. Ook al zijn ze uit het zicht, door het gekrijs en gebrul weten we dat ze niet ver zijn. We zijn in de jungle!

Bolita Rainforest Hostel

Volgens eigenaar Ron zou het een half uur lopen zijn. Het is een flinke klim en met ons rustige tempo doen wij er bijna twee keer zo lang over. Warm en bezweet komen we aan. Een van de vrijwilligers weet meteen waar wij behoefte aan hebben en hij geeft ons eerst glas water voordat hij ons welkom heet. Het maakt ook allemaal niet meer uit, want we zijn aangekomen in een klein paradijs. We zijn echt midden in de natuur. Ik hoor zoveel verschillende vogelgeluiden, het is betoverend.

Het gehele hostel is in de buitenlucht. Twee open keukens, een open slaapzaal, open cabinas… Zelfs op het toilet en in de douche heb je uitzicht op de mooie bomen.

Samen met mijn moeder en zus heb ik twee cabinas gehuurd. Een cabina heeft een stapelbed, de andere heeft een tweepersoonsbed. Het beddengoed ligt netjes klaar en er hangt een klamboe waar we beschermd onder kunnen slapen. Vanuit het bed kijk je een stukje tuin in met bloemen. Zo kun je mooi proberen om die kolibrie die langskomt vast te leggen.

De dag komt ten einde

Na een heerlijke douche is het eind van de dag al snel aangebroken. Vandaag wordt er niet gekookt. We hebben namelijk een pak yoghurt meegenomen en na aankomst komen we erachter dat er geen koelkast is. Dat wisten we niet. Die kunnen we dus maar beter als eerst opeten. We hebben eigenlijk ook geen zin meer om te koken. Nadat het donker is geworden liggen we al snel in ons bed. Moe maar voldaan.

De wandelpaden

Vanuit het hostel kun je zelf op avontuur. Er zijn diverse wandelpaden gemaakt die allemaal in verbinding staan met elkaar. Je kunt dus zelf kijken welke ronde je wil lopen en hoe groot die uiteindelijk wordt.

Vroeg erin, vroeg eruit. In Costa Rica wordt het vanaf 5:00 licht en dan gaat de natuur ook aan. Ergens tussen 7:00 en 7:30 zijn wij er dan ook al klaar voor. We willen de hitte voor zijn en we gaan op pad. De paden die we kiezen zijn Bola, Gottogo lookout, Fila Quemada en Valle Frijol. Op een rustig tempo lopen we zo’n drie uur door het bos waarbij het uitkijkpunt het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt is. Het is niet helemaal helder, maar we kunnen de zee zien. Het plaatje wordt afgemaakt door de twee Scarlet Macaws die krijsend over de vallei scheren. Het rode steekt prachtig af tegen het groene.

Onderweg genieten we van het bos, van de geluiden en van de dieren. We zien veel vogels waarbij de twee mannelijke Great Curassows ons het meest verrassen. Valle Frijol geeft ons een prachtig groen uitzicht over de vallei.

Terug bij het hostel

Halverwege de ochtend komen we alweer terug bij het hostel. Erg vinden we dat niet want het is al aardig warm geworden. Er is genoeg ruimte om lekker te ontspannen. We lunchen wat en we spelen een spelletje. Dat het geen straf is om ook gewoon lekker bij het hostel te blijven merken we in de middag. Eigenaar Ron zoekt ons op en vertelt ons dat de groep slingerapen dichtbij is. Met plezier staken we ons spelletje en we lopen naar de andere kant toe. Hier kunnen we de groep mooi observeren, ze laten zich van alle kanten bewonderen. Het is een hele familie en ze maken best wat herrie. We kijken rustig toe hoe een van de apen probeert om een guaba open te maken. De staart komt hierbij goed van pas: hij kan handen én voeten gebruiken.

Aan het eind van de middag gaan we er nog een keer op uit. We willen een korte wandeling maken en kiezen voor het pad Cacique. In tegenstelling tot de paden van vanochtend valt dit pad ons tegen. Het is smal en lijkt niet helemaal goed onderhouden. We willen de waterval bezoeken die op het kaartje staat, maar daar vinden we niet veel van terug.

De dag sluiten we af met een lekkere pasta. We staan in alle rust groente te snijden wanneer ik iets zie bewegen aan de rand van de tuin… Een slang! Wat zei ik? In Costa Rica moet je altijd rondkijken. Nu is het mijn beurt om eigenaar Ron op te zoeken om te vertellen dat er iets te zien is. Een aantal gasten komt dankbaar mee en we kijken samen toe hoe de slang zich verder de bosjes in beweegt. Met vijf minuten is hij ook niet meer te zien. Ron stelt ons gerust: deze slang is niet giftig.

Een nieuwe dag

Het is net na vijven. Vanuit mijn bed zie ik dat de lucht oranje kleurt. De natuur start op en ik hoor steeds meer geluiden. Ik besluit naar het terras te gaan. Vanwege het tijdstip is er verder niemand en ik heb het uitzicht voor mij alleen. Ontelbaar verschillende vogels laten van zich horen. Ook de brulapen zijn aanwezig. Zij hebben zich in tegenstelling tot de slingerapen niet laten zien, maar qua geluid stellen ze niet teleur. Langzaam verandert de lucht in verschillende pasteltinten totdat ik het blauw zie worden. De dag is weer begonnen.

Deze uitstap is precies wat ik nodig had. Echt helemaal de natuur in, terwijl we zelf ook helemaal niet verkeerd wonen. Maar de dagelijkse gang van zaken gaat altijd in je hoofd zitten, waar je ook woont. Soms moet je er even los van komen. Dan is dit wel een geweldige plek om naartoe te gaan. Ben je in Costa Rica, dan kan ik Dos Brazos en specifiek dit hostel zeker aanraden.

Voldaan lopen we terug naar beneden. Dit gaat sneller dan de heenweg en we genieten van het mooie bos. Onderweg hoor ik een geluid dat ik denk te herkennen. Ja hoor: een Granular Poison Dart Frog. Met een klein beetje geduld en een beetje zoeken kan ik hem vinden.

Over Bolita Rainforest Hostel

Sinds december 2020 is het optioneel om kleding te dragen in het hostel.

Getipt door Els van Underthetrees kwamen we in Dos Brazos. Hier ben je midden in de natuur op een locatie zonder luxe. Het is heel basic maar alles is schoon. Je neemt je eigen boodschappen mee en er is geen koelkast aanwezig. Het water uit de kraan kan gedronken worden. Huur je een cabina, dan heb je je eigen ruimte. Omdat alles open is betekent het dat er weinig privacy is. Er is wifi, maar er kunnen vijf personen tegelijk ingelogd zijn. Met behulp van een usb-aansluiting kun je telefoons etcetera opladen.

Het pad naar het hostel is het meest intensieve stuk lopen, dus als je er eenmaal bent heb je het grootste obstakel ook wel overwonnen. De wandeling is zeker de moeite waard maar neem de tijd.

Alle paden staan goed gemarkeerd. Je krijgt een goede uitleg en je kunt zelf een kaartje meenemen. Goede instructies krijg je zeker, maar verder houdt er volgens mij niemand in de gaten wie wat gaat doen. Let dus altijd goed op, een ongeluk zit in een klein hoekje.

Verblijf je elders in Dos Brazos en wil je wel gebruik maken van de wandelpaden? Dat kan voor een bedrag van $10. Je zit echt aan de grens met het park Corcovado.

Het hostel is gesloten vanaf september tot halverwege december vanwege het regenseizoen.

Weer en klimaat

In het zuiden van Costa Rica is het heel vochtig en het is heel warm. Luchtige kleding die snel droogt is aan te raden. Zorg voor schoenen die makkelijk lopen. Op de heenweg moet je de rivier door, wij droegen hiervoor Teva’s. Aan het begin en aan het eind van wat het droge seizoen wordt genoemd (december – april) kan het regenen.
Lees ook: de paklijst voor Costa Rica.

Bekijk hier de prijzen en beschikbaarheid van Bolita Rainforest Hostel and Cabinas.

Bekijk hier de prijzen en beschikbaarheid van alle accommodaties in Dos Brazos.

Ik schreef ook een uitgebreide blog over het gehele schiereiland waarin je bijvoorbeeld meer leest over het bezoeken van nationaal park Corcovado.

Zou jij naar Dos Brazos willen gaan tijdens jouw vakantie in Costa Rica?

Dit artikel bevat affiliate links. Meer weten? Klik hier.