Wat een fijne herinneringen heb ik aan mijn bezoek aan Isla de Ometepe in Nicaragua. Ik was er in juni 2017, ik ging naar Nicaragua omdat ik Costa Rica weer even moest verlaten vanwege mijn visum. Ik wilde het eiland graag bezoeken omdat ik er uiteindelijk tijdens mijn vakantie geen tijd voor had. Na een lange dag reizen kwam ik uiteindelijk aan in Altagracia en ik voelde mij meteen op mijn gemak.
Isla de Ometepe ligt in het meer van Nicaragua en wordt gevormd door twee vulkanen: Concepción en Maderas. Ik ben er in juni en er vallen een aantal flinke regenbuien. Hierdoor vallen een aantal plannen die ik heb in het water en naast een bezoek aan het park Carco Verde slenter ik vooral rond in Altagracia zelf.
Altagracia
De huizen zijn er kleurrijk en geven nog veel weer van de revolutie. Ik zie maar een paar andere Westerse toeristen en ook doordat er een middag vol activiteiten in het park is heb ik het idee dat ik een aardig beeld heb van het dagelijks leven. Ik voel er eigenlijk de pura vida van Costa Rica. Als ik de mensen zo zie lijkt er maar weinig aan de hand te zijn in de wereld. Het is er gemoedelijk in Altagracia.
Terwijl ik door de straten loop hoor ik ineens wat lawaai. Er komt een groep jongens aan, ze zijn allemaal te paard. Het lijkt alsof er iets aan de hand is en ik spreek een vrouw aan. Dit moment zal ik niet snel vergeten, want voor het eerst merk ik dat mijn Spaans voldoende is om iets te vragen en vervolgens het antwoord te begrijpen. Ik boek vooruitgang! Nu overheerst dit wel de gebeurtenis zelf, want ik kan niet meer precies vertellen wat er nu aan de hand was… Op deze dag wordt een bepaalde man vereerd, laten we zeggen Juan. Op deze dag gaan de jongens langs alle mannen in het dorp die Juan heten om dit te vieren. Hier houd ik van. Zonder doel gaan lopen en vanzelf zien wat je gaat ontdekken.
Een middag is het park gevuld met mensen en zijn er verschillende activiteiten. Er is een danswedstrijd, een bokswedstrijd en er worden verschillende piñatas stuk geslagen. Het is heerlijk om er te zitten en te kijken.
Carco Verde
Ik besluit om het park Carco Verde te gaan bezoeken. Maar niet voordat ik eerst de rest van het eiland zie omdat ik de verkeerde bus heb gepakt.. Wat ik op zich wel weer kan aanraden want zo zie je tenminste ook het meer afgelegen gedeelte. Het is al middag maar gelukkig heb ik nog genoeg tijd om het park te bezoeken.
Er zijn verschillende routes en aan het begin is er een vlindervolière. De paden zijn makkelijk te bewandelen en er is bijna niemand. Absoluut hoogtepunt is dat ik een groep brulapen van heel dichtbij kan zien. Inclusief baby’s, ik baal als een stekker dat ik niet mijn andere lens heb meegenomen voor betere foto’s. Maar ach, het gaat ook om het moment. Het is prachtig om ze van zo dichtbij te kunnen observeren.
Openbaar vervoer
Vanuit San Jose reis ik met Ticabus naar Nicaragua. Ik stap uit in Rivas om per fietstaxi naar San Jorge te gaan waar de ferry vertrekt. Eenmaal aangekomen met de ferry word je belaagd door taxichauffeurs. Loop verder en kijk of de typische Amerikaanse schoolbus klaar staat, dit was bij mij het geval. Ik vond het leuk om met de bus te reizen, het was soms behoorlijk proppen maar dat is natuurlijk ook weer de ervaring en daarbij is het spotgoedkoop.
Praktische informatie
Ik verbleef bij Casa Hospedaje Ortiz. Aardige familie en de locatie ligt net buiten de hoofdstraat. Ik vond het echt heerlijk om hier te verblijven, helemaal niet toeristisch. De pinautomaat vlakbij is alleen geschikt voor Visa, voor een andere pinautomaat moet je een stukje reizen.
Lees ook mijn ervaringen met de stad León
Ben jij in Nicaragua en op Isla de Ometepe geweest?
