Vrijwilligerswerk in een hostel in Costa Rica – Sofia’s ervaringen

Vrijwilligerswerk doen in een hostel: voor velen een goede optie om een reis wat meer betaalbaar te houden en om een nieuwe ervaring op te doen. Sofia deed vrijwilligerswerk in een hostel in Costa Rica. In Puerto Viejo de Talamanca om precies te zijn en ze wilde maar niet vertrekken…

Ik ben Sofia Chatzipavlou en ik ben 23 jaar. Ik kom uit Nijmegen en ik heb toerisme Frontofficemanager gestudeerd op MBO 4. Daarna ben ik gaan werken en af en toe op reis geweest. Op dit moment ben ik zoekende naar wat ik nu eigenlijk wil en waar ik ”hoor”. 

Op naar Costa Rica

Mijn kinderdroom was om in de jungle te gaan wonen en daarom ben ik in 2017 die droom gaan waarmaken. Terwijl ik achter de receptie zat van mijn eerste echte fulltime baan keek op Workaway. Toen ik de advertentie zag van een hostel in Puerto Viejo de Talamanca heb ik gelijk gemaild. Ik vond de advertentie toevallig, ik was er eigenlijk niet naar op zoek. Onverwacht kreeg ik al snel een mail terug en toen ben ik gaan kijken waar Costa Rica eigenlijk lag. Toen ik er achter kwam dat ze er ook nog eens Spaans spraken en ik vlak daarna een super ticketdeal voorbij zag komen, heb ik maar gewoon geboekt. En daar ging ik dan…

Vrijwilligerswerk in het leukste hostel van Costa Rica

Van november 2017 tot en met januari 2018 heb ik vrijwilligerswerk gedaan in een hostel genaamd ‘La Ruka’ in Puerto Viejo, Costa Rica. Mijn week bestond uit werk en vrije dagen, deze waren om en om verdeeld. De ene dag vijf uur werken (van 12:00 – 17:00 of van 17:00 – 22:00), de andere dag op avontuur in Puerto Viejo of eigenlijk gewoon lekker laid back in het hostel of op het strand hangen.

Mijn taak was het beheren van de receptie. We kregen een aantal trainingsdagen om het reserveringssysteem te beheersen. Ik zorgde voor het in- en uitchecken van gasten, gaf ze een rondleiding, stelde ze voor aan andere gasten, maakte er een wierookje bij aan en zorgde ervoor dat de gezamenlijke plekken er netjes uitzagen. Ook was bijdragen aan de opvoeding van de hondjes een dagelijkse taak. Al gaf ik ze maar even een goede aai over de bol of riep ze terug zodat ze niet schooiden.  Verder vond ik het leuk om creatief bezig te zijn dus werkte ik graag mee aan het pimpen van het hostel en deed ik voor een extra zakcentje mee met de housekeeping. Ik sliep in een kamer tussen de gasten waar ik het enorm naar mijn zin had. Ik heb nog nooit zo lekker geslapen in een hostel!

Regen, regen en nog meer regen

Een van mijn leukste herinneringen tijdens het vrijwilligerswerk ontstond toen het ruim een week keihard regende. Ondanks dat de regen went, ben je het op een gegeven moment gewoon beu. Op een vroege ochtend, want ik stond in Costa Rica elke ochtend zonder wekker rond 06:30 op, maakte mijn ”onderbuurmeisje” mij wakker met: ”The sun is OUT!”. We stonden met een vreugdedans op uit bed terwijl de andere zes gasten nog lekker in dromenland lagen. Vaak, als na een flinke regenbui in Nederland de zon weer doorbreekt, zie ik voor me hoe we stilletjes kei vrolijk aan het dansen waren midden in de slaapzaal.

Tas gejat…

Ik vond een aantal dingen ook lastig. Het lastigste moment was toen mijn tas was gestolen. Ik had hem op het tafeltje naast me gelegd zodat ik mijn handen vrij had om te pingpongen. Hij lag een meter van mij vandaan maar ik had hem daar niet neer moeten leggen. Doordat ik zonder pinpas, zonder teenslippers, zonder mijn Iphone zat en geen idee had hoeveel saldo ik nog had werd de tweede helft van mijn avontuur heel anders.

Maar daar heb ik ook erg veel van geleerd. Je komt er dan pas achter hoeveel we eigenlijk dagelijks op die telefoon zitten en wat we er allemaal mee doen. Een rekenmachine bij de hand, een zaklamp voor als je ’s nachts het sleutelgat niet kan vinden, omrekenen van valuta, dat moest nu allemaal op een andere manier. En dan nog alle foto’s van de afgelopen (reis) jaren die ik natuurlijk niet had opgeslagen en kwijt ben geraakt. Het was even zwaar, maar ik had me er ook overheen gezet. En geleerd mensen om hulp te vragen en te vertrouwen. Nu was ik wel écht één met de natuur!

Vrijwilligerswerk in een hostel: een aanrader!

Anderen kunnen zeker ook vrijwilligerswerk doen in het hostel. Volg je gevoel en je hart! En geniet! Probeer niet al te materialistisch te zijn en kijk ook goed om je heen. Ik was heel graag meer omgegaan met de locals. Van de Costa Ricaanse cultuur heb ik geleerd buiten te leven. Ik moest in het begin erg wennen dat er nergens ramen waren.

Wat ik nog wil meegeven aan anderen: ik heb mezelf tijdens mijn laatste reis bang laten maken door mensen die mij kwamen vertellen dat Costa Rica gevaarlijk is. Ik heb na mijn eerste reis nog een jaar met Costa Rica in mijn hoofd gezeten en MOEST gewoon terug. Toen ik eindelijk terug kon heb ik door deze verhalen zelfs nog overwogen het te cancelen. Mijn droom.. die ik nog moest afmaken wilde ik cancelen vanwege verhalen van mensen die uiteindelijk zelf nooit in Costa Rica waren geweest. Belachelijk eigenlijk. Maar extra op je hoede zijn is een ander verhaal. Doe dat overal. En volg je gevoel. 

Drie keer is scheepsrecht

Dit is een van mijn vele door het hostel georganiseerde afscheidsmaaltijden. Ik had er meerdere omdat ik deze wonderlijke plek maar niet kon verlaten. Drie ochtenden was het: ”ben je er nog steeds?” en ik ben uiteindelijk gebleven tot het moment dat ik écht moest gaan. We hebben dus drie keer heerlijk gegeten waarbij mijn werk beloond werd tijdens een bijzondere maaltijd met iedereen! We noemden het ”potlucks”: iedereen maakt een gerecht en die deel je met elkaar. Heel Amerikaans.

Tip’s van Sofia:

• Ga nooit met een rode officiële taxi in San José! Je wordt opgelicht waar je bij staat. En ook al word je aangepraat dat het gevaarlijk is om te lopen, deze mensen zijn pro in hun werk!
• Ga niet met al te veel actieve verwachtingen naar Puerto Viejo toe. Ik weet nog dat toen ik voor het eerst ’s avonds aan kwam en me afvroeg wat het plan voor de avond was. Het antwoord daarop was: ”hoezo plan?”. Mensen leven daar van dag tot dag en neem ze dat dan ook niet kwalijk. Ik moest er even aan wennen, al helemaal toen ik na 1,5 jaar voor een weekje terug kwam en dus niet veel tijd had. Mañana Mañana, Pura Vida!
• Op zaterdagochtend is er de Saturday Market. Dit was een van mijn favoriete ochtenden van de week. Op deze overdekte markt is van alles te beleven en proeven. Gekke fruitsoorten die je nog nooit eerder hebt gezien, een Caribische vrouw met haar magische Coco Bread, super veel lieve hippie kindjes op blote voetjes en heerlijke gember sapjes. Natuurlijk kun je deze markt niet verlaten zonder lokale chocolade geproefd te hebben en als je je kokosnoot op hebt, nieuwe mensen ontmoet hebt en zelfgemaakte spulletjes bewonderd hebt, ga je vol vreugde naar het hostel om je spulletjes te delen met anderen en ben je helemaal klaar voor het weekend! Ik genoot hier enorm van!
• Let altijd goed op je spullen, neem niet te veel mee op pad en kijk tijdens het fietsen vooral altijd omhoog, wie weet spot je wel een toekan of een ronde regenboog! 

Bedankt voor het delen Sofia! De hoogtepunten maar toch ook de lastige momenten van jouw tijd in het hostel Costa Rica.

Lees de volledige blog met mijn ervaringen met de Caribische kust van Costa Rica.

Zoek je een alternatief voor de rode officiële taxi’s? Bekijk de blog met handige tips voor het gebruik van Uber in Costa Rica.

Ontdek ook welke (werk)ervaringen anderen hebben opgedaan in Costa Rica.

Heb je zelf een leuke ervaring opgedaan in Costa Rica en wil je die delen? Stuur me een berichtje!

Alle foto’s op deze pagina zijn eigendom van Sofia.

Zou jij vrijwilligerswerk in een hostel in Costa Rica willen doen?