Hier ben ik gelukkig

1,1K

Het regent. Gelukkig niet heel hard, maar genoeg om de planten en bomen weer goed te doen. Het is eind april en sinds een week regent het weer meer, we zitten in de overgangsperiode naar de regentijd toe. Heerlijk, want wat had de natuur het nodig. Alles is meteen weer mooi groen en de vertrouwde kikkergeluiden zijn er ook weer.

Gepubliceerd op 24 april 2019

Anouk is bezig met een ebook over emigreren naar Costa Rica. Lees meer

Het regent en ik zit op ons terras. Eigenlijk doe ik even niks en laat ik de gedachten over me heen komen. Ik ben moe, mijn lichaam is moe. Conditioneel gezien ben ik nog niet helemaal hersteld na het ziek zijn voel ik. Maar moe zijn mag ook wel, we hebben aardig wat werk achter de rug. We sluiten een week af waarin we achter elkaar door gasten hadden bij onze lodge. Extra leuk omdat we de nieuwe lodges af hebben en we die meteen goed konden gebruiken. We zijn dus moe maar voldaan. Zonder ernaar te zoeken heb ik hier mijn thuis, werk en hobby’s gevonden. Iets wat ik vooraf nooit had verwacht.

• 

• 

Uit het niets kreeg ik een mooie kans

Want eigenlijk heb ik een studie in een hele andere richting gedaan, namelijk psychologie. En met heel veel plezier, alleen kon ik er na mijn afstuderen geen werk mee vinden. Ik begon met studeren toen de crisis begon, er is veel bezuinigd, er waren er velen met mij met hetzelfde papiertje en ga zo maar door. Het was een frustrerende tijd want ik werd niet eens uitgenodigd op sollicitatiegesprekken. Er was veel vraag naar werk maar er was maar weinig aanbod. Als je geen werkervaring hebt dan wordt jouw brief al snel aan de kant gelegd. Logisch maar helaas. Ik ging op zoek naar andere mogelijkheden. Vacatures in andere richtingen en ik ging zelfs naar een andere opleiding kijken. Op het moment dat ik op vakantie ging naar Costa Rica en Nicaragua waren de opties allemaal even op, was ik het zat en dacht ik: ‘Ik zie het na mijn vakantie wel.’

Toen mocht ik hier zomaar een half jaar komen wonen en ontmoette ik Eliseo. We hebben zoveel plezier in het samen zijn en het samenwerken voor de lodge. Het gaat als vanzelf en we hebben duidelijk voor ogen wat we graag willen doen. We hebben zoveel ideeën!

Een ander leven

Het is natuurlijk niet altijd even makkelijk, hier wonen. Ik kom uit een omgeving waar alles binnen handbereik is. Dat is hier niet. Het is improviseren, repareren of afwachten. Daarnaast zijn we meer betrokken geraakt bij het managen van de thermale baden van mijn schoonouders. Werkzaamheden ter verbetering van de lodge en van ons huis laten soms even op zich wachten. Maar aan de andere kant is het ook wel fijn, zoveel inkomsten halen we nog niet uit de lodge dus is het fijn om die andere werkzaamheden te hebben. We hebben al een leuke aanloop naar de lodge met leuke reacties maar het duurt natuurlijk even voordat meer mensen ons weten te vinden. Daarnaast hebben nu meer tijd om te kijken hoe alles werkt qua weer, hoe de reacties van gasten zijn en wat we zelf fijn vinden. Dit heeft bijvoorbeeld de keuze voor de nieuwe lodges beïnvloed.

Het is ook niet makkelijk om afscheid te nemen van vrienden en familie als ze hier op bezoek zijn geweest. Gelukkig hebben we nu wel in het vooruitzicht wanneer we ze weer gaan zien: in september gaan we namelijk samen naar Nederland toe.

Rust in Costa Rica

Het dus niet altijd even makkelijk en ik heb me veel aan moeten passen. Soms nog steeds wel een beetje. Maar over het algemeen heb ik hier veel meer rust gevonden. Het is natuurlijk ook niet altijd nodig om meteen iets nieuw te kopen. Repareren of improviseren voldoet vaak ook. Het is leuk om over iets te kunnen dagdromen en om ervoor te sparen. Dit geldt bijvoorbeeld voor de tuin. Nu de regenperiode is aangebroken kunnen we weer van alles gaan planten, in de droge periode is dat gewoon niet slim. Dus we zijn gisteren naar de kweker geweest, joepie! En dan is de tuin nog niet helemaal af, maar dat komt wel. Zo hebben we steeds wat om naar uit te kijken.

Toch voelt dat aanpassen wel logisch voor mij. Hoe we hier wonen en leven voelt logisch voor mij. Ik raak veel minder in paniek dan voorheen, ik denk veel meer ‘out of the box’. Er is altijd wel een oplossing of een draai aan te geven. We leven echt met de dag. Het is soms lastig om na te denken over de verschillen en de overeenkomsten tussen het leven hier en het leven in Nederland. Misschien wordt dat wat duidelijker als we in september in Nederland zijn, als Eliseo het leven daar ook leert kennen. Maar één ding staat in ieder geval als een paal boven water.

Hier ben ik gelukkig.

• 

•