Heimwee heb ik gelukkig bijna niet. Het is nu twee jaar geleden dat ik naar Costa Rica kwam en het bevalt dus heel erg goed. Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik mijn vriendinnen en familie soms mis. Gelukkig zijn mijn ouders al meerdere keren hier geweest en kennen ze de omgeving al aardig goed. Eliseo kent inmiddels ook een paar van mijn vriendinnen en ook de afgelopen drie weken konden we weer visite vanuit Nederland ontvangen.
Met vrienden genieten van onze omgeving
Het gebeurt hier ook: dingen worden gewoon. Ik merk dat ik op ga in de dagelijkse routine en dat ik vergeet te genieten van de mooie dingen om ons heen. Ik vind altijd wel iets wat ik ‘moet doen’ en maak eigenlijk weinig tijd vrij voor ontspanning. Natuurlijk geniet ik van het uitzicht vanuit de keuken als ik de afwas doe, maar eigenlijk ga ik bijna nooit naar de rivier om te zwemmen of maak ik langere wandelingen. Dus toen mijn vrienden op bezoek kwamen was dat een goede gelegenheid om dat wel weer even te doen!
We blijven dus lekker dicht bij huis en genieten van wat onze directe omgeving te bieden heeft. We wonen aan een rivier waar je lekker in kan zwemmen en dat doen we dan ook. Daarnaast is het heerlijk wakker worden in de thermale baden naast ons. We genieten van de natuur en van de rust om ons heen.
Tijd voor een kennismaking met de Costa Ricaanse keuken! Letterlijk en figuurlijk. We gaan langs bij familie en voor het eten wordt er verse tilapia gevangen. Deze wordt klaargemaakt op een met hout gestookt fornuis en terwijl we wachten op het eten maken we een ronde over het terrein.
Een andere middag gaan we iets verder weg van huis: we gaan te paard de heuvels verkennen. We genieten van de uitzichten en kunnen zelfs de oceaan zien. Op de weg terug worden we verrast door een aantal toekans die we van dichtbij kunnen bewonderen en als fruithapje plukken we verse mango uit de boom.
Familie
In maart kreeg ik weer familie op bezoek: mijn moeder kwam samen met een nicht van haar naar Costa Rica. Ze zijn twee weken gebleven en ik zette allerlei uitstapjes op de planning.
Nieuwe bestemmingen
Voor mij is dit natuurlijk een uitgelezen kans om nieuwe plekken te leren kennen. Omdat ik twee dagen na de aankomst van mijn familie een afspraak heb in San Jose verblijven we de eerste paar nachten in de buurt van het vliegveld. We overnachten bij Hotel Dos Palmas Country Inn en gaan vanuit daar op stap naar twee nieuwe bestemmingen:
– Nationaal park Carara: een park met een uniek leefgebied. Hier komen het droge en tropische regenwoud samen en het is ideaal om vele vogelsoorten te spotten. Lees er hier meer over.
– Waterval Tesoro Escondido: een bestemming van de gebaande paden en een mooie wandeling er naartoe. Wat hebben we genoten van ons bezoek! Hier vind je meer informatie.
Vanuit ons dorp bezoeken we ook twee andere, nieuwe bestemmingen. Met een paar uur rijden zijn we weer in een hele andere omgeving.
– San Gerardo de Dota: hier is het namelijk veel kouder! Ons voornaamste doel is het zoeken naar de Quetzal maar sowieso worden we al heel erg blij van alle andere vogels die we zien. Als je meer wil weten over deze bestemming klik dan hier.
– Een strand bestemming in Guanacaste: Playa Coyote. We verblijven in het hostel van een Nederlands stel en vinden dit ook een echte aanrader. Hier vind je onze ervaringen.
In onze omgeving blijft Playa Linda een favoriet en mijn moeder wilde er dan ook graag weer even heen. Ons hondje gaat ook mee en samen genieten we van de zonsondergang als een van de weinigen op het strand. Verder staat paardrijden ook op het programma, genieten ze van de rivier en van de thermale baden en wordt er ook nog een uitstapje gemaakt naar Dominical. Vanuit Uvita maken ze een snorkel- en duiktrip naar Isla de Caño, als ik de verhalen mag geloven een hele erge aanrader!
Weer afscheid nemen
Het gaat altijd veel te snel. De tijd dat er visite is vliegt voorbij. Hoewel dit nu echt mijn thuis is geworden is het écht weer even gewoon en makkelijk allemaal als er familie en vrienden zijn. Helemaal leuk is het natuurlijk dat er weer meer mensen zijn die onze plek kennen en weten waar ik het over heb als we weer eens bellen. Gelukkig heb ik een bezoek aan Nederland in het vooruitzicht: in september ga ik samen met Eliseo die kant op. Voor nu zijn het een paar traantjes die gelaten worden en zoek ik snel weer de afleiding in het dagelijkse leven.
