Van de warmte naar de kou. Van 200 meter naar 2500 meter. Het is even een overgang voor ons, een bezoek aan San Gerardo de Dota. Met maar twee uur rijden zijn we in een hele andere omgeving: we zijn in het nevelwoud. Het ziet er sprookjesachtig uit, een vegetatie die compleet anders is dan wij kennen in onze omgeving. Ik vind het ook wel weer eens aangenaam om de kou te voelen. De omgeving staat bekend om zijn vele vogelsoorten, specifiek zijn we er ook om de quetzal te zoeken. Of ons dat gelukt is lees je hier. In dit artikel neem ik je mee naar de rest van de omgeving en naar de accommodatie waar we verblijven.
Op naar beneden
We draaien de snelweg af en maken al slingerend onze weg naar beneden. Rustig de bochtjes nemen en hopen dat je geen ander verkeer tegenkomt. De kwaliteit van het asfalt is beduidend minder dan die van de snelweg maar grote kuilen zitten er gelukkig niet in de weg.
Miriam’s Quetzals
Op weg naar het dal zijn er verschillende accommodaties te vinden en al snel zien we het restaurant van Miriam’s Quetzals. We melden ons hier omdat we een reservering hebben voor die nacht. De huisjes bevinden zich op 200 meter, een van de familieleden gaat ons voor en we rijden nog een stukje verder naar beneden.
De huisjes zijn keurig netjes verzorgd en er zijn genoeg dekens aanwezig dus koud gaan we het niet hebben. Alleen al in de tuin zijn er zoveel verschillende vogels te zien. Vanuit de tuin kun je er voor kiezen om het pad te nemen en een stukje door het bos te lopen. De familie kan met behulp van het verhuren van de huisjes de grond onderhouden en zo ook behouden. Dat het een waardevol stukje natuur is blijkt wel. Naast de vele verschillende vogels die er voorkomen, waaronder de Quetzal, is er vlak voor ons bezoek een tapir met baby gezien door andere gasten. Een zeldzaam dier dat met uitsterven bedreigd is, hoe mooi! Ook al heb ik de tapir al eens gezien in Corcovado ben ik toch wel jaloers. Even twijfel ik om morgenochtend niet vroeg op te staan voor de quetzal maar voor de tapir maar ik laat die gedachte toch weer gaan.
Het restaurant
Ook in het restaurant is alles keurig netjes verzorgd. Iedereen is vriendelijk en de service is goed. Aan de achterkant is een klein terras gemaakt en worden er nog meer vogels gelokt met bloemen en fruit. Een ideale plek voor de vogelaar natuurlijk
Praktische informatie
Met een bezoek aan San Gerardo de Dota ga je de hoogte in en het is er kouder, een vest en lange broek zijn dus zeker wel aan te raden. Wij hadden bijna (Kölbi) tot geen (Claro) bereik met onze telefoon. In het restaurant is een soort wifiverbinding beschikbaar maar deze werkte niet altijd en het signaal is zwak.
San Gerardo de Dota is het beste te bereiken met de auto. De snelweg is goed geasfalteerd, het stuk naar beneden iets minder. Met het openbaar vervoer kun je vanuit San José of San Isidro de el General kiezen voor een van de bussen van Tracopa of Musoc. Vanuit San Gerardo de Dota zal je aan de snelweg moeten wachten op een van de stopbussen van Musoc. Voor meer informatie hierover kun je het beste vooraf even informeren bij de accommodatie waar je gaat verblijven.
Andere voorbeelden van accommodaties in San Gerardo de Dota
- Las Cataratas Lodge
- Hotel de montaña Suria
- Dantica Cloud Forest Lodge
- Quetzal Valley Cabins
- Trogon Lodge
Bekijk hier welke accommodaties er nog meer beschikbaar zijn in San Gerardo de Dota.
Nationaal park Los Quetzales
Op een kwartiertje rijden van de accommodatie is het nationale park Los Quetzales te vinden, de ingang ligt aan de snelweg. Helaas is het bezoek voor ons niet succesvol. We missen het pad het park in en lopen een stuk de openbare weg af… Waar het nu precies aan ligt, aan ons of aan de uitleg, weten we niet maar we zijn niet de enige die dezelfde fout maken. Een ander groepje doet namelijk hetzelfde. Wellicht kunnen we het ooit nog eens overdoen. Je schijnt hier ook goed vogels te kunnen spotten én er leven een aantal bedreigde diersoorten zoals de tapir en de jaguar.
Hier lees je meer over wildlife in Costa Rica.
