Mijn dagelijks leven in Costa Rica

Stiekem vind het ik het een lastige vraag om te beantwoorden: wat doe je nu zoal? Ik moet daar dan altijd even over nadenken. Ja, wat doe ik zoal? Eigenlijk van alles. Geen dag is hetzelfde en soms moet ik ook even nadenken welke dag het eigenlijk is. Geen maandag – vrijdag, van 9:00 – 17:00 hier. Hoe ziet het er dan wel uit? Kijk mee voor een indruk van mijn dagelijks leven in Costa Rica.

Ama de casa

Laten we beginnen met het officiële. Inmiddels zijn Eliseo en ik getrouwd en heb ik een Costa Ricaanse verblijfsvergunning. Als buitenlandse mag ik van de Costa Ricaanse wet niet zomaar werken, ik mag geen werk doen wat een Tico ook kan doen. Dus op papier ben ik huisvrouw. Ik heb volgens mij ook op het kantoor van migración geleerd wat huisvrouw in het Spaans is omdat het ik het daar moest invullen: ama de casa.

Ik vond het lastig te accepteren dat ik geen geld mag verdienen. Dat zette met wel aan het denken. Waarom vond ik het frustrerend dat ik geen baan mag hebben? Komt dat toch voort uit het prestatiegerichte wat we hebben in Nederland? Moet het zo definieerbaar zijn wat je doet? Ben ik alleen nuttig hier als ik geld in het laatje breng? Eliseo heeft me wel geholpen daar de rust in te vinden. Ieder heeft zo zijn eigen aandeel hier, ik inmiddels ook. Ik kan dus ook in de verleden tijd schrijven dat ik het frustrerend vond. Inmiddels wonen we bijna vier jaar hier samen en heb ik prima mijn draai gevonden.

Nieuwe hobby

Oké, dus ik ben dus officieel gezien huisvrouw en nu zorg ik dan ook wel voor ons huishouden maar ik heb ook de zorg van onze tuin op me genomen. Ik heb echt een nieuwe hobby gevonden in tuinieren! Het geeft me zoveel plezier om te zien hoe iets groeit als je er maar genoeg tijd en aandacht aan geeft. We hebben gelukkig veel ruimte om ons heen en genoeg mogelijkheden om van alles te planten. Toen we ons huis gingen bouwen stonden er wel een aantal bomen maar het was voornamelijk een grasveld. Inmiddels heb ik verschillende planten en bomen vanaf het zaadje gekweekt. Passend bij onze wens om voor een deel zelfvoorzienend te zijn hebben we een aantal kruiden, groenten en fruitbomen staan. De regenperiode was natuurlijk ideaal om aan de slag te gaan in de tuin. Alles groeit dan zo snel. Nu is het zomer en heb ik mijn handen vol aan het onderhouden van datgene wat ik een tijd terug geplant heb. De zon is genadeloos, alles is zoveel droger. Wat dat betreft kijk ik stiekem alweer uit naar de regentijd. Mijn groene vingers jeuken!

In en om het huis

We zijn eigenlijk altijd hier. Dit komt natuurlijk doordat we de lodge hebben en omdat Eliseo tevens bij mijn schoonouders naast ons werkt, maar ook simpelweg door het feit dat ik gewoon niet zomaar weg kán. De dichtstbijzijnde bushalte is op 8 kilometer van ons huis en ik heb nog geen geldig rijbewijs. Er even tussenuit gaan gaat dus niet zomaar. Gelukkig werkt dat normaals gesproken niet beklemmend voor me, maar soms is het gewoon wel even nodig. Nou klinkt het helaas niet zo spannend, maar over het algemeen doe ik dat door met Eliseo mee inkopen te gaan doen voor het restaurant. Als ik weer visite krijg vanuit Nederland maak ik van de gelegenheid gebruik om het land verder te gaan verkennen. Ik geniet van onze omgeving tijdens de dagelijkse wandelingen met onze hond.

Nu met corona is de lodge voorlopig gesloten en we zijn een buurtwinkel gestart om toch inkomsten te hebben. Lees meer over deze nieuwe onderneming in Costa Rica. Omdat het toch wel een lastige tijd is hebben we besloten dat ik toch vanuit Costa Rica naar Nederland reis voor een aantal weken. Even een onderbreking, want we zijn voorlopig nog niet van het virus af.

Hoe is het een jaar later? Ik blik terug op het jaar waarin we alles om moesten gooien vanwege het coronavirus. Lees meer

Lang leve de wifi

Gelukkig kan ik voor een deel de wereld naar me toe halen. Ik kom met veel verschillende mensen in contact door het ontmoeten van onze gasten en bij de hot springs als ik daar help met vertalen. Het internet is toch wel belangrijk. In eerste instantie is het een manier om goed in contact te blijven met familie en vrienden in Nederland. Even Whatsapp-bellen en foto’s en video’s delen, het is zo makkelijk. Ik kan zelfs mijn opa en oma op de hoogte houden door middel van het versturen van een e-mail. Dat ik niet zoveel kan volgen van de programma’s op de Costa Ricaanse televisie maakt niet zoveel uit als ik ook even kan Netflixen of iets terug kan kijken op NPO.

Het delen van mijn ervaringen hier in Costa Rica heeft me al een aantal leuke contacten en ontmoetingen opgeleverd. Het bundelen van die ervaringen op deze website is een hele fijne uitlaatklep. Ik heb ontdekt dat ik het ook heel leuk vind om de ervaringen van anderen te delen. Daarnaast beheer ik de Facebookgroep Costa Rica – Reistips en Inspiratie. Hierdoor ben ik gemotiveerd om het nieuws in Costa Rica in de gaten te houden zodat ik belangrijke zaken kan delen als dat nodig is.

Leven in Costa Rica

Uiteindelijk heb ik er dus helemaal geen moeite mee om mijn tijd in te vullen. Sterker nog, ik zou wel eens wat meer mogen ontspannen van mezelf. Ik moet kennelijk toch altijd iets nuttigs aan het doen zijn. In geen tijden heb ik meer een boek gelezen en mijn haakwerk ligt inmiddels ook ergens ver weg. Yoga? Oh zo fijn maar ik maak er bijna geen tijd voor. Ook hier schuilt het gevaar dat ik te lang naar een scherm zit te turen en is het eigenlijk maar goed dat af en toe de stroom uitvalt. Want geen stroom betekent geen wifi en dus even geen contact met de buitenwereld.

Ik ben dus met van alles en nog wat bezig waardoor ik dus soms vergeet met wat het allemaal precies is als er naar gevraagd wordt. Nu ga ik al aardig mee in het pura vida-gevoel van de Tico’s, maar het aard van het beestje verander je toch nog niet zomaar. Gelukkig zijn het allemaal leuke bezigheden en is het in ieder geval geen sleur.

Nieuwsgierig naar meer van mijn ervaringen met betrekking tot leven in Costa Rica? Lees meer blogs over emigreren naar Costa Rica.