Er staat een paard op de parkeerplaats – een nieuwe onderneming in Costa Rica

2,5K

Ineens zaten we zonder inkomsten. En nu? Ook Costa Rica sloot de grenzen in verband met het coronavirus. Ons inkomen haalden we uit het toerisme maar we hadden al snel door dat dat voorlopig niet op gang zou kunnen komen. We kregen een idee en we startten een nieuwe onderneming in Costa Rica.

Gepubliceerd op 28 mei 2020
Laatste update: zie datum bovenaan

Het coronavirus in Costa Rica

Begin maart 2020 werd de eerste persoon gemeld die besmet was met het coronavirus. Op 16 maart werd er fors ingegrepen en de Costa Ricaanse overheid riep de noodtoestand uit. Een gevolg was het sluiten van de grenzen voor toeristen en buitenlandse inwoners van Costa Rica. In de dagen daarna werden ook de nationale parken en stranden gesloten.

Inmiddels is er in november weer veel mogelijk. Al lange tijd komen er tussen de 1000 en 1500 besmettingen per dag bij. De grenzen zijn alweer een tijdje open en vanaf 1 november hebben alle landen weer toegang tot Costa Rica. Aan die toegang zitten wel een aantal voorwaarden vast.

Wil je op de hoogte blijven? Ik schreef een blog over het openen van de grenzen van Costa Rica met de informatie die tot zover bekend is. Op mijn Facebookpagina staat een bericht met de actuele situatie, een tijdlijn en achtergrondinformatie. Of schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief.

Onze tweede onderneming in Costa Rica: de pulpería

Om inkomsten te hebben zijn wij een pulpería gestart. ‘Pulpería’ is de naam voor een Costa Ricaanse buurtwinkel. Tico Times schreef eerder dat de pulpería het goed blijft doen tijdens de crisis rondom het virus. De pulpería zit bij jou om de hoek, je hoeft dus niet ver te reizen. Het is kleinschalig en men kent elkaar. Hoe fijn en vertrouwd is dat nu in deze tijd?

We realiseerden ons al snel dat de situatie rondom het toerisme niet snel zou veranderen. We moesten natuurlijk iets doen om niet te lang zonder inkomen te zitten. Langzaam groeide het idee om een pulpería te starten. Met de vergunning van het bedrijf van mijn schoonouders konden we nog wat frisdrank en bier verkopen. We haalden andere producten erbij en dat viel in de smaak bij de buurtgenoten die langskwamen. Na wat rondvragen bleek men enthousiast te zijn over het idee dat wij een pulpería zouden starten. We beschikten over een ruimte die we zonder al te veel te investeren om konden toveren tot winkel. De aanvraag voor de vergunning was snel gedaan. We begonnen met een aantal basisproducten en nu zijn we het assortiment steeds een beetje aan het uitbreiden.

Wat verkopen we zoal?

We hebben de producten die je in het dagelijkse leven nodig hebt, of nou ja, die hier in het dagelijkse leven nodig zijn. Etenswaren als rijst, bonen, tonijn in blik, spaghetti en tomatensaus. Waspoeder, sponsjes, afwasmiddel, zeep en wc-papier. Eieren van onze kippen, versgebakken broodjes van mijn schoonmoeder en producten van de groenteboer die één keer per week langskomt. Gasflessen, kaarsen, batterijen, zaklampen: in het gebied waar wij wonen zijn namelijk niet alle huishoudens op het stroomnetwerk aangesloten. Zo was een van de verzoeken een blok zeep die gebruikt wordt wanneer de was op de hand gedaan wordt. De buurtgenoten kunnen aan ons laten weten wat ze graag willen hebben en wij zorgen ervoor dat we dat in huis halen. Zo kunnen we gericht inkopen doen en hoeft men minder vaak verder te reizen.

Over het algemeen kunnen we de producten dezelfde week wel krijgen. Je moet even in het perspectief denken: hier geen thuisbezorgd.nl. Er zijn maar een paar huishoudens met een auto en als je afhankelijk bent van het openbaar vervoer om naar de stad te reizen dan is dit een goede oplossing.

Hier zie je ons dorp op de kaart.

Dus er staat wel eens een paard geparkeerd voor onze pulpería. Men verplaatst zich ter paard, op de motor of quad of te voet. We hebben leveranciers gevonden die aan de deur komen leveren. Zelf moeten we meestel wel één keer per week weg om iets te regelen, bijvoorbeeld bij de gemeente. Dus mocht een product bijna op zijn of iemand bestelt iets dan kunnen we alsnog boodschappen doen. We wonen enigszins afgelegen en zo houden we de mensen meer hier wat weer positief bijdraagt in de verspreiding van het virus.

• 

• 

De voordelen en de nadelen

Zo zijn we dus aan de slag gegaan. De ruimte waar nu de winkel is ligt op zo’n 50 meter van ons huis. We hebben dus nog steeds het werk bij huis, maar we kunnen nu eigenlijk iets meer tijd met elkaar doorbrengen. Eerder was Eliseo ook werkzaam bij mijn schoonouders. Elke dag is weer anders maar we kunnen nu meer momenten samen kiezen. Even samen lunchen of even samen koffie drinken. Eerder hadden we dat niet. Vanuit huis kan ik zien wat er gaande is. Als ik de afwas aan het doen ben kan ik naar Eliseo zwaaien. Een ander voordeel voor mij is dat ik nu meer in contact kom met de buurtgenoten, dat doet mij wel goed.

Een nadeel is dat we nu nog meer aan huis gebonden zijn. We zijn elke dag open dus we moeten elke dag paraat staan. Als we samen weg moeten kunnen we wel beroep doen op iemand van mijn schoonfamilie.

De buurtgenoten zijn heel erg blij met de winkel. Zo zat er laatst een gezin zonder gas. Het was al halverwege de middag en het regende behoorlijk. De buurman stopte eerst even bij ons om te vragen of we al gas hadden. Hij was blij dat hij niet door de stromende regen op de motor naar Hatillo moest, dat scheelde hem heen en terug toch bijna een uur.

Onze andere onderneming: onze lodge

We waren dus al een andere onderneming in Costa Rica gestart. In 2017 zijn wij onze lodge Calathea Lodge begonnen. Na twee rustige seizoenen zaten we middenin een drukker hoogseizoen toen abrupt de grenzen gesloten werden.

We denken op dit moment na over de toekomst. Hoe zal het reizen eruit gaan zien? Welke vrijheden zullen toeristen hebben?

De toekomst

In principe staat Eliseo in de winkel. Als hij weg moet dan ben ik er en ik help hem wanneer er nieuwe producten zijn gearriveerd. We kunnen dit in de toekomst goed combineren met de lodge omdat alles zo dichtbij is. Het is fijn dat we nu niet meer helemaal afhankelijk zijn van het toerisme, zeker omdat we voorlopig ook niet de bezetting kunnen hebben zoals we dat in het begin van het jaar nog hadden.

Het zal geen storm gaan lopen. We behoren tot een kleine gemeenschap en men heeft over het algemeen niet veel te besteden. De meesten komen aan het einde van de middag langs als ze klaar zijn met werken. Bijvoorbeeld een buurman die dan nog even blijft zitten om een biertje te drinken. Of een paar vrouwen die erop uit lopen en ook even blijven hangen om te kletsen. Er staat een tv-scherm en we hebben wifi, hier is geen telefonisch bereik. Meer mensen kunnen er op dit moment ook niet komen, in de toekomst kunnen we het wel gezelliger maken. We kunnen een maatregel als afstand houden nu goed toepassen en we vragen mensen de desinfecterende gel bij de toonbank te gebruiken.

Zolang we ons hoofd boven water kunnen houden zijn we blij. Want dat is de realiteit en daar moeten we ons naar aanpassen. Zolang Costa Rica de grenzen gesloten houdt, zijn we blij dat we ook deze onderneming bij huis hebben en dat we het werk samen kunnen doen. Dat is ons heel wat waard.

Naar aanleiding van de situatie rondom het coronavirus werd ik geïnterviewd door Kimberley van Just Go Global: hoe is het om in deze tijd ondernemer te zijn? Lees het interview.