Ze was er al achter dat haar voorkeur uitging naar werken met primaten. Inmiddels is Stephanie drie keer in Costa Rica geweest om door middel van vrijwilligerswerk meer ervaring op te doen met apen. Een vierde keer zit in de planning. Ze deelt graag haar ervaringen met het vrijwilligerswerk bij het SIBU Wildlife Sanctuary.
Mijn naam is Stephanie, ik ben 24 en ik kom uit het Gelderse Wijchen. Ik heb een grote passie voor dier en natuur. In het dagelijkse leven ben ik werkzaam als dierverzorger en beheerder op een kinderboerderij. ‘Nederland’ is altijd mijn thuis geweest, maar de echte ‘verbintenis’ ontbreekt. Reizen zit er bij mij vanaf jongs af aan al in en voorlopig ben ik zeker nog niet van plan om daar mee te stoppen. Uiteindelijk hoop ik een nieuw ‘thuis’ te creëren in het buitenland. Waar dat precies zal zijn.. wie weet!
Op zoek naar ervaring
In 2015 studeerde ik af in Ecology & Wildlife Management, een MBO opleiding waarvan stage een groot onderdeel is. Na mijn afstuderen besloot ik dat ik eerst wat meer ervaring op wilde doen en ik wilde niet meteen op zoek gaan naar een baan. Tijdens mijn stages was ik er al achter gekomen dat ik een grote voorliefde voor primaten had. Op die manier kwam ik, na een maandje research werk in de jungle van Mexico, bij SIBU Wildlife Sanctuary in Costa Rica terecht.
Bekijk de website van SIBU Wildlife Sanctuary
Vrijwilligerswerk met apen: een vol programma
Vrijwilligerswerk met apen betekent dat je ritme wordt aangepast op dat van hen: vroeg opstaan dus! Het doel van SIBU Wildlife Sanctuary is het opvangen van verweesde, zieke of gewonde wilde dieren uit de omgeving. Zodra ze gezond en groot genoeg zijn worden ze vrijgelaten.
Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat ben je bezig met de verzorging van de dieren. Dit is het klaarmaken van het eten en het voeren en observeren van de dieren. Het dieet bestaat uit takken en bladeren van lokale boomsoorten en verschillende soorten groente en fruit. Ook moeten alle vervuilde dekens uit de verblijven gewassen worden. De jongste dieren kunnen hun temperatuur nog niet goed zelf reguleren, de dekens houden hen ’s nachts warm. Daarnaast moeten alle verblijven schoongemaakt worden. Tegelijkertijd zijn er vaak ook jonge aapjes die constant toezicht nodig hebben. In het wild blijven ze lang bij hun moeders, maar helaas gebeuren er door blootliggende elektriciteitskabels veel ongelukken waarbij de moeder overlijd. Deze jonge aapjes worden dan door de medewerkers van het opvangcentrum grootgebracht.
Elke keer dat ik terugkeerde bij SIBU kreeg ik steeds meer verantwoordelijkheden. Ik was uiteindelijk ook verantwoordelijk voor het coördineren van nieuwe vrijwilligers en voor het beheren van de financiën en social media.
Mooie herinneringen
Inmiddels ben ik drie keer terug geweest naar dezelfde plek met elke keer weer een prachtige nieuwe ervaring. Ik heb voor het eerst op een surfboard gestaan en ik heb de mooiste zonsondergangen gezien. Ook heb ik in Costa Rica mijn liefde voor paardrijden weer teruggevonden; iets waar ik mee gestopt was vanwege mijn studie.
Maar het werk dat ik bij SIBU heb mogen doen en wat ik er voor terug heb gekregen, dat blijft het mooiste. Toen ik in 2015 voor het eerst bij SIBU was, was ik onder andere verantwoordelijk voor brulaap baby Katie. Je werkt dan heel intens samen en je creëert ook echt een band. Vorig jaar is zij uitgezet in het gebied van het opvangcentrum. Toen ik in december 2018 terug kwam beviel zij van haar eerste baby. Om te kunnen zien dat de cirkel dan weer rond is, dat is heel bijzonder. In 2020 hoop ik terug te gaan naar Costa Rica.
Een andere wereld
Alles is anders. Je leeft in een ander klimaat, tijdzone, cultuur, mentaliteit, taal, eten, omgeving… Een hele bijzondere ervaring!
Het feit dat ik eigenlijk niet genoeg Spaans sprak om meer dan de ‘standaard’ gesprekjes te voeren was af en toe wel lastig. Je bent dan qua communicatie beperkt tot expats, toeristen en mede-vrijwilligers.
Leven in de jungle betekent dat je ook op veel ongedierte kan rekenen. De slangen en spinnen vond ik niet zo erg. De army ants (gemene, grote, bijtende mieren) waren erg vervelend en ook gevaarlijk voor de apen. Van de kakkerlakken kreeg ik gewoon de kriebels. En de muggen, tsja, die had ik ook wel kunnen missen.
Hakuna Matata
De Costa Ricaanse mentaliteit is iets waar je zeker even aan moet wennen, maar het is iets wat ik uiteindelijk heel erg heb weten te waarderen. Pura Vida wordt ook wel de Costa Ricaanse variant van ‘Hakuna Matata’ genoemd. We leven in Nederland veel gehaaster en geld en materialisme spelen een grote rol in ons leven. In Costa Rica heb ik dat grotendeels leren loslaten en ik heb geleerd meer te focussen op wat écht belangrijk is.
Stephanie’s tips
Geniet van de natuur! Let er wel op hoe je dit doet. Het ideaalbeeld om met luiaards en andere wilde dieren te knuffelen en selfies te maken zorgt er helaas voor dat (illegale) ‘opvangcentra’ als paddenstoelen uit de grond schieten. Deze organisaties hebben vaak alleen maar het maken van winst voor ogen, dit is vaak ten nadele van het welzijn van hun dieren. Kies in plaats daarvan voor het observeren van de dieren in hun natuurlijke omgeving. Manuel Antonio is een van de mooiere nationale parken in Costa Rica waar je luiaards tegen kunt komen. Ook Monteverde en Cahuita zijn een bezoekje waard.
Toerisme zorgt in Costa Rica voor veel inkomsten, maar ook voor veel vervuiling. Zorg ervoor dat je afval niet in de natuur terecht komt.
Als je als vrijwilliger aan de slag wilt gaan in Costa Rica dan raad ik de websites HelpX en Workaway aan. De hosts op deze websites bieden kost en inwoning in ruil voor het werk wat je doet. Besluit je toch om via een organisatie te gaan, wees dan zeer kritisch op het bedrag dat je neerlegt en wat je er voor terug krijgt. De realiteit is dat je bij veel projecten een financiële bijdrage levert om je eten en accommodatie te kunnen dekken. Deze organisaties zijn dan vaak afhankelijk van donaties om hun project draaiende te houden.
En als laatste: bereid je voor! Zorg dat je vooraf weet wat goede prijzen zijn voordat je excursies of taxi’s boekt, als ‘gringo’ zijn er genoeg mensen die verwachten dat je meer geld kunt betalen. Een woordje Spaans wil ook zeker helpen.
Dank je wel Stephanie! Wat een ervaringen heb je opgedaan in Costa Rica. Hopelijk zal de volgende keer ook weer een goede zijn. Bedankt voor het delen van jouw ervaring met vrijwilligerswerk met apen bij SIBU Wildlife Sanctuary.
Lees ook de ervaringen van Chantal met vrijwilligerswerk bij Natuwa in Costa Rica.
Wil je zelf graag vertellen over jouw Costa Ricaanse avontuur?
Stuur me een berichtje!
Bekijk alle verhalen in de rubriek ‘ervaringen van anderen in Costa Rica‘.
Alle foto´s op deze pagina zijn eigendom van Stephanie.
Zou jij vrijwilligerswerk met apen willen doen?
2 comments
Hoi Anouk, wat een leuke site!
Onze dochter zou graag enkele weken volunteeren in Costa Rica na enkele maanden in Valencia Spaans geleerd te hebben. Ze is slechts 18. We vonden organisaties zoals Kilroy maar dit is natuurlijk heel duur. Mocht je weet hebben van een concreet project dat betrouwbaar is mag je het zeker laten weten. Ik lees intussen nog wat verder op je site. Hartelijke groet Axelle
Hoi Axelle,
Mooie plannen! Leuk dat je Bestemming Pura Vida gevonden hebt 🙂 Op de website staan inmiddels meerdere met name locaties waar o.a. gewonde dieren opgevangen worden vermeld waar vrijwilligerswerk gedaan kan worden. Misschien zit daar iets tussen. Ik wens haar alvast veel plezier met de voorbereidingen 🙂