De wegen in Costa Rica

Rijden in Costa Rica is leuk. Elke regio is uniek en interessant om te verkennen. Op reis gaan met een huurauto geeft je veel vrijheid. Je kunt gaan en staan waar je wil en je kunt buiten de gebaande reizen. Maar hoe is het om te rijden in zo’n ver, vreemd land? Ik deel mijn ervaringen met de wegen in Costa Rica.

Overzicht wegen van Costa Rica

Allereerst een overzicht van het land: hoe zit het wegennetwerk in elkaar? Op deze kaart van het MOPT (het ministerie dat gaat over de infrastructuur). De rode lijnen geven de hoofdwegen aan, de groene lijnen de secundaire wegen en de oranje lijnen de tertiaire wegen. De wegen worden benoemd als ‘ruta’ met vervolgens het nummer van de weg. Bijvoorbeeld ‘ruta 2’. De zwarte lijnen geven verbindingswegen aan.

Op de kaart kun je goed zien waarom je niet zomaar vanaf het centrale gedeelte van de Pacifische kust naar de Zuid-Caribische kust kunt reizen. Costa Rica deelt samen met Panama het internationale park ‘La Amistad’. Daarnaast loopt er ongeveer vanaf links bovenin naar rechts onderin een bergketen met Cerro Chirripó (3820 meter) als hoogste punt van Costa Rica. Je ziet dat dit de locatie van de hoofdwegen beïnvloedt. Costa Rica kent slechts één tunnel en deze bevindt zich op de ruta 32 bij Zurquí.

Er zijn natuurlijk ook talloze wegen die niet op de kaart staan. Costa Rica kent ook veel afgelegen gebieden met kleine wegen die niet geasfalteerd zijn en die lang niet altijd goed begaanbaar zijn. Overigens wil het ook niet zeggen dat de secundaire wegen allemaal geasfalteerd zijn. Laten we eens inzoomen op de regio’s waar ik ervaring mee heb.

Richting de Caribische kust

Ruta 32

De beruchte ruta 32. Prachtig mooi loopt deze geasfalteerde hoofdweg door het nationale park Braulio Carrillo. Waar je ook kijkt, je ziet bos. Maar hier zijn ook veel bochten en het regent vaker aan deze kant van het land. Als gevolg hiervan zijn er vaak problemen. Er gebeuren vaak ongelukken of er zijn aardverschuivingen. Met name in de regenperiode houd je de navigatieapp het beste goed in de gaten. Als deze weg geblokkeerd is moet je namelijk een stuk omrijden.
Op de ruta 32 kom je trouwens ook de enige tunnel van Costa Rica tegen. Eenmaal aangekomen in Guapiles is de weg een stuk vlakker, daarvoor kijk je al uit over de Caribische laaglanden. Op de route 32 zijn wegwerkzaamheden. Soms is een rijstrook afgesloten, soms wordt de tweede rijstroom aan ‘jouw’ kant gebruikt voor tegemoetkomend verkeer. Alert blijven dus. De weg eindigt in Puerto Limón.

Ga goed voorbereid op pad met het e-book ‘Onderweg in Costa Rica – reisgids met reistips‘

Ruta 10

Vanuit Cartago slinger je over de geasfalteerde route naar Turrialba. Mooie uitzichten maken dit ook weer een prachtige rit. Dit is de alternatieve route richting de Caribische kust van Costa Rica als de ruta 32 niet toegankelijk is. Al slingerend ontmoet de ruta 10 de ruta 32 bij Siquirres.

Ruta 224

Uit de ruta 10 ontstaat in Paraiso de ruta 224. De geasfalteerde weg duikt de Orosi vallei in waar de Mirador, de oude kerk en de Zwitserse bakkerij leuke stops zijn. Na het dorp maakt de weg een lus richting het meer en er uiteindelijk ook omheen. De weg of bruggen zijn soms te smal voor verkeer op twee banen, op een aantal punten wordt het verkeer met verkeerslichten geregeld. Aan de bovenkant van het meer wordt het stuwmeer overgestoken. De goed geasfalteerde weg gaat verder langs Ujarrás waar de ruïnes bezocht kunnen worden, een aardige stop op de route voor lunch is Judalu pizzeria. Uiteindelijk maakt de ruta 224 een rondje en komt de weg weer bij de ruta 10 uit.

Ruta 408

Vanuit het dorp Orosi wordt de afslag naar ruta 408 genomen voor nationaal park Tapantí en voor Monte Sky. De weg is geasfalteerd en je hebt echt het idee dat je bij de bewoonde wereld weg rijdt. De weg komt uiteindelijk in Pejibaye uit. Voor nationaal park Tapantí wordt een afslag genomen en de laatste 1,5 kilometer is gravel.

Ruta 225

Op de ruta 224 de afslag genomen worden naar de ruta 225. Langs groene heuvels op slingert de weg zich door kleine plattelandsdorpen heen. Dichter bij het waterreservoir wordt het zicht breder en vlakker en de geasfalteerde weg loopt uiteindelijk over in de ruta 414.

Richting Pejibaye

Op de ruta 225 wordt de afslag genomen richting het kleine dorp Pejibaye, de geasfalteerde weg zonder naam is smaller en slingert verder naar het dorp. Hier ligt het natuurreservaat La Marta, de laatste drie kilometer naar de ingang gaat over een gravelweg.

Ruta 36

Langs de Caribische kust op is het vlak en tuf je lekker door richting de Zuid-Caribische kust. Na Cahuita buigt de weg naar rechts af om te eindigen bij de grensovergang met Panama. De weg is overwegend vlak en goed geasfalteerd.

Ruta 256

Eén lange, geasfalteerde weg langs de mooie stranden, restaurants en hotels op. Hier ligt het ritme van het leven lager, hier ben je aan de Caribische kust van Costa Rica. De weg eindigt in het stranddorp Manzanillo.

Naar La Pavona

Neem bij Guapiles de afslag richting naar La Pavona waar je de boot naar Tortuguero kunt nemen. Je passeert diverse dorpen en het grotere Cariari. De weg is geasfalteerd en vlak. De weg eindigt bij het haventje.

Richting La Fortuna

Vanuit San José reis ik met de bus naar La Fortuna. De bus neemt de route via Cuidad Quesada. We moeten wat hoogte overbruggen. De geasfalteerde weg loopt door een paar kleine steden en door weilanden en kent één rijbaan per rijrichting. Vanwege de hoogteverschillen zie je op deze route al de omgeving veranderen voordat je uiteindelijk in het tropische en warme La Fortuna uitkomt.

Ook in de omgeving van La Fortuna zijn de wegen grotendeels geasfalteerd, althans bij de meeste activiteiten die ik bezocht heb. Lees er meer over in de blog over La Fortuna.

Op de weg richting La Fortuna kan het zijn dat je tol moet betalen, neem de ‘via manual’.

Vertrek je met de auto vanuit San José, dan is het leuk om via de typische Costa Ricaanse dorpen Sarchí en Zarcero te rijden. Hier kun je een korte stop maken een een kijkje nemen op de kerkpleinen.

Naar Bajos del Toro

Op de route vanaf San José/Alajuela naar La Fortuna zou je een bezoek kunnen brengen aan het dorp Bajos del Toro. Hier vind je vele watervallen, wij brachten een bezoek aan de waterval Tesoro Escondido en de Blue Falls of Costa Rica. Google Maps en Waze geven vanaf Sarchí de weg binnendoor naar Bajos del Toro aan. Je kunt echter beter de ruta 141 richting Zarcero volgen om daarna richting Bajos del Toro af te buigen. Volg je de route van Google Maps en Waze, dan reis je over een bergweggetje en kom je een paar afdalingen tegen waarbij je moet uitkijken dat de remmen niet oververhit raken. Het gaat om het stuk hieronder zoals weergegeven op Google Maps. De andere route vanaf Zarcero (op de kaart ‘Zarcero Bajos del Toro’) is zeker ook prachtig om te rijden. Je hebt hier uitzicht over de groene bergen, wij hadden geluk met het heldere weer en keken zelfs uit op de achterkant van de vulkaan Poás. De wegen zijn geasfalteerd.

Ruta 27

De ruta 27. De weg die bij de Sabana in San José start en richting de Pacifische kust loopt. De naam van deze weg zorgt altijd voor een kleine zucht. Het is vaak druk en er zijn momenteel wegwerkzaamheden die voor langzaam rijdend verkeer zorgen. De weg kent delen met één of twee rijbanen per rijrichting met een maximum snelheid van 80 kilometer per uur. Op vrijdagmiddag en op zondag is er vaak veel verkeer. De inwoners van het stedelijk gebied gaan met name in de zomer graag richting de kust en ze moeten op zondag natuurlijk weer terug voor het begin van de werkweek. Als de Costa Ricanen vakantie hebben sluit de overheid soms de weg van San José naar de kust af zodat het verkeer dat terug moet naar de stad alle rijbanen kan gebruiken. Dit kan gebeuren in januari, februari, aan het eind van Semana Santa in april en soms in juli.

Op de ruta 27 moet je tol betalen, dit kan contant of met creditcard. Kies voor ‘via manual’.

Guanacaste

Ruta 1

De ruta 1 ontspringt bij La Sabana in San José en loopt helemaal tot aan de grensovergang Peñas Blancas bij Nicaragua. De weg kent stukken met één of twee rijbanen per rijrichting met een maximum snelheid van 80 of 90 kilometer per uur. In de zomer (december tot en met april) en dan met name op de zondagen of rond belangrijke feestdagen kan het druk zijn als de inwoners van San José en omgeving na hun paar dagen strand weer terug richting huis willen.

Vanaf de ruta 1 neem je de afslag richting bestemmingen als nationaal park Rincon de la Vieja, nationaal park Volcán Tenorio, Monteverde, het schiereiland Nicoya en diverse populaire strandbestemmingen van de provincie Guanacaste.

Richting nationaal park Volcán Tenorio

Over de geasfalteerde weg van ruta 6 reis je tussen de weilanden door richting het dorpje Bijagua. Hier vind je diverse accommodaties die als uitvalsbasis kunnen dienen als je het nationale park met Rio Celeste wil bezoeken. Vanaf Bijagua is de weg naar het nationale park geasfalteerd, maar met bochten en hoogteverschillen. Ruta 6 behoort tot één van de grote wegen van Costa Rica, hier kun je dus wat meer vrachtverkeer verwachten.

Lees meer over nationaal park Volcán Tenorio en Rio Celeste

Waterval Llanos de Cortés

Niet ver van de ruta 1 ligt waterval Llanos de Cortés, dit zou een leuke stop onderweg kunnen zijn. Voor het laatste stukje naar de parkeerplaats rij je over een vlakke maar niet geasfalteerde weg.

Lees meer over de waterval Llanos de Cortés

Richting nationaal park Rincón de la Vieja

De actieve vulkaan Rincón de la Vieja zorgt er voor dat het gelijknamige nationale park een leuke bestemming is. Vanaf de ruta 1 is de weg via Curubandé tot aan de ingang van het park volledig geasfalteerd. Curubandé is een klein, rustig dorpje met een klein aantal accommodaties. Vanaf hier ben je zo bij het nationale park. Let wel, het laatste stuk gaat over een privéweg. Je betaalt hiervoor een kleine vergoeding.

Lees meer over nationaal park Rincón de la Vieja

Richting het strand in het noordwesten

Vanaf de ruta 151 start de ruta 911, ook wel ‘Monkey Trail’ genoemd. Deze weg is niet geasfalteerd en passeert twee keer water. In februari 2024 zijn dit slechts beekjes, maar in de regenperiode informeer je het beste lokaal even vooraf hoe de stand is. De weg loopt tot Potrero waar Playa Penca een leuk strandje is.

De eerste keer gaan we vanuit Brasilito op verkenning. De omgeving kent veel drukbezochte bestemmingen, wij wagen het er om de minder bekende stranden te bezoeken. Het resulteert in wat zoekwerk, bij Playa Prieta bijvoorbeeld waar de navigatie ons een beetje in steek liet. De meeste wegen in de omgeving zijn goed geasfalteerd. Als we naar Playa Mina willen zijn we echter buitende gebaande paden. Hier geen asfalt, maar een (hobbelige) zandweg. Geen borden, geen huizen meer, niks… Waar rijden we naartoe..? Gelukkig wordt ons doorzettingsvermogen beloond en komen we aan op het mooie en verlate Playa Mina.

Lees meer over Brasilito, Playa Conchal en omgeving

Het schiereiland Nicoya

Van links naar rechts om de gaten in de weg te ontwijken. Hier vind je wegen van Costa Rica die toch wel drukbezocht zijn vanwege de populaire bestemmingen, maar die lang niet altijd geasfalteerd zijn. Of wel geasfalteerd zijn maar dan nog steeds flinke gaten hebben.

Ruta 21

Vanaf Liberia tot aan het opstappunt van de ferry bij Playa Naranjo is ruta 21 één van de grote wegen in Costa Rica. Een goed begaanbare doorgaande weg, met name het stuk richting Playa Naranjo. Nog niet lang geleden is dit stuk opnieuw geasfalteerd. Tijdens de regenperiode neem je het beste deze route als je van a naar b reis in dit deel van het land.

Ruta 160 langs de kust

Vanaf Santa Cruz loopt deze weg naar beneden helemaal via de kust om de ruta 21 bij Playa Naranjo weer te ontmoeten. De gehele route wordt als secundaire route aangemerkt, maar wie op Google Maps kijkt kan al zien dat er onderweg verschil in zit. Delen zijn geasfalteerd, delen zijn geasfalteerd met grote gaten in de weg, delen zijn niet geasfalteerd en soms komt je een beek zonder brug tegen.

Tijdens mijn bezoek in november 2021 was de omgeving mooi groen. Het is heuvelachtiger dan ik had verwacht en ik vond het leuk om in deze regio te rijden. Met dus af en toe wat geduld, je wil op tijd het rempedaal in kunnen trappen of uit kunnen wijken als er weer zo’n gat in de weg aankomt.

In de regenperiode zijn hier vaker problemen, informeer vooraf goed of de weg begaanbaar is.

Tijdens ons bezoek aan de regio van San Juanillo in augustus 2023 was de weg vanaf 27 de Abril slecht. Niet geasfalteerd en met gaten, het was zo ongelijk dat we erg rustig op dit traject moesten rijden. We waren hier voor de arribada, de volgende ochtend vroeg vertrokken we richting Ostional voor de tour. Het was gelukkig wel de moeite waard, maar we wilden niet dezelfde weg terug nemen dus besloten we om via Sámara te rijden.

Er wordt gewerkt aan een brug over de rivier tussen Ostional en Nosara, deze zou in september 2024 klaar moeten zijn.

Lees meer over het schiereiland Nicoya en haar bestemmingen

Uitgelicht: Schildpadden in Ostional, een bijzonder fenomeen in Costa Rica

Puente la Amistad

Afhankelijk van de bestemmingen kun je de ferry naar Punterenas nemen als je het schiereiland wil verlaten, of je neemt de ruta 18 die over de brug la Amistad loopt. Het asfalt van de weg is niet overal van goede kwaliteit en uiteindelijk komt de weg uit bij de rotonde bij Limonal. In 2024 was de brug maar liefst bijna vier maanden gesloten wegens werkzaamheden. Reizigers moesten via Liberia omrijden of de ferry nemen. Onderstaande foto’s zijn in augustus 2024 genomen.

De wegen van Costa Rica: verder naar het zuiden

Ruta 34

Een stukje na Orotina start de ruta 34, ook wel ‘de Costanera’ genoemd. Deze weg brengt je helemaal tot Palmar Norte in het zuiden van het land. Nog een stukje verder en je staat in Panama. De ruta 34 is een vlakke geasfalteerde weg met meestal één, soms twee rijbanen per rijrichting. De toegestane maximumsnelheid is 80 kilometer per uur, maar op de rechtere stukken gaan veel verkeersdeelnemers wel harder dan dat. Vanuit San José gezien passeer je eerst de krokodillenbrug bij Tarcoles. Het verkeer rijdt vaak stapvoets in verband met de drukte op het voetgangersgedeelte.

Lees meer over de krokodillenbrug bij Tarcoles

Naar nationaal park Carara

Vanaf de ruta 34 neem je meteen de afslag naar de parkeerplaats van nationaal park Carara, hier loopt dus geen andere weg naartoe.

Lees meer over nationaal park Carara

Herradura – Jacó

Het stuk Herradura – Jacó is altijd wat drukker doordat verkeer vaak op elkaar moet wachten om een afslag te kunnen nemen. Er is vaak veel verkeer en niet veel ruimte. Zeker in de zomer en rondom populaire feestdagen moet je hier rekening houden met kans op file en dan met name in de richting van de brug bij Tarcoles.

Quepos – Manuel Antonio

Na Jacó reis je verder langs de kust af naar beneden. Hier kom je de eerste palmolieplantages tegen. Op de ruta 34 kom je ook een paar fabrieken tegen die de vruchten tot de olie verwerken. Afhankelijk van de stand van de wind krijg je de geur ook goed mee….

Vanaf de ruta 34 neem je de afslag naar Quepos om naar Manuel Antonio te reizen. De wegen zijn hier geasfalteerd en via een route die een beetje slingert rij je omhoog richting het populaire en drukbezochte Manuel Antonio. Ga je in Manuel Antonio naar Playa Playitas, dan heb je een 4×4 nodig.

Lees meer over Quepos en Manuel Antonio

Richting Los Campesinos

Een leuke bestemming buiten de gebaande paden in de regio van Quepos. Hier verlaat je het asfalt, je doorkruist een paar kleine dorpen voordat je midden in de natuur bij de hangbruggen uit komt. Hier tour je een mooi stuk door een groene omgeving. In het regenseizoen informeer je voor de zekerheid het beste vooraf of de weg goed begaanbaar is.

Lees meer over de hangbruggen van Los Campesinos – regio Quepos

Tussen Quepos en Dominical

Hier kom je een heel lang recht stuk tegen. Het is het langste rechte stuk van het land: maar liefst 11 kilometer. Met links en rechts om je heen palmen voor de palmolie. Dit is helaas één van de minder mooie stukken om te rijden.

Matapalo – Playa Linda

Via de geasfalteerde wegen kun je de stranden van Matapalo bezoeken. Dit is maar een klein, rustig stranddorp. Een afslag verder kun je naar Playa Linda rijden. Als je de ruta 34 verlaat kom je op een onverharde weg met af en toe wat kuilen. Op het strand kun je zelf een plekje zoeken onder één van de palmbomen (natuurlijk niet rècht onder de kokosnoten).

Lees meer over Matapalo en over Playa Linda

Dominical – Uvita

Ooit was Dominical een stoffig surfdorp. Nu is de hoofdstraat geasfalteerd en is de weg bij het strand is bestraat. Na het asfalteren van de hoofdstraat is er nog een straat in het dorp vrijgelaten, dus je kunt nog een klein stukje over het zandpad hobbelen als je dat wil.

Voor Uvita blijf je gewoon de geasfalteerde en vlakke ruta 34 volgen. Ga je echter op pad in de regio Dominical en Uvita, dan verlaat je al snel het asfalt. De opritten naar de stranden zijn niet geasfalteerd, diverse accommodaties en restaurants liggen tegen de heuvel op voor het mooie uitzicht. Hiervoor moet je ter plaatse even informeren of een 4×4 nodig is.

Lees meer over Dominical

Lees meer over Uvita

Het schiereiland Osa

De ruta 34 loopt tot aan Palmar Norte, hier loopt de weg over in de ruta 2. Vanaf Palmar Norte kun je de afslag nemen naar Sierpe. Deze goed begaanbare en vlakke weg brengt je naar het opstappunt voor de boot naar Drake Bay. Drake Bay schijnt tegenwoordig ook beter toegankelijk te zijn via de weg, maar ik kan dit nog niet uit eigen ervaring delen. De boottocht vanuit Sierpe is ook een mooi avontuur op zich omdat je het eerste deel door de mangrove vaart voordat je op open zee uit komt.

Lees meer over Drake Bay en nationaal park Corcovado

Kies je wel voor de ruta 2 richting de grens met Panama, dan kun je net voor Piedras Blancas de afslag naar ruta 245 nemen om aan de andere kant van het schiereiland te komen. De weg is goed geasfalteerd, maar kent vele bochten dus doorrijden kan hier niet echt. Dat is helemaal niet erg, want met regelmaat heb je mooi uitzicht op de ‘Golfo Dulce’.

Voordat je bij Puerto Jimenez aankomt kun je de afslag nemen naar het kleine dorp Dos Brazos. Dit is weer voor degene die graag buiten de gebaande paden wil reizen. De weg is niet geasfalteerd, maar vlak en niet spannend. Het hoeft niet ingewikkeld te zijn om buiten de gebaande paden te reizen…

Lees meer over Dos Brazos

Bekijk de blog met informatie over het schiereiland Osa

Naar Pavones en Punta Banco

Bij Rio Claro moeten we er af, we moeten richting Golfito voor de weg naar het diepe zuiden van Costa Rica. Waze geeft hier aan: 55 kilometer, nog één uur en 40 minuten te gaan. Oké… Een weg vol gaten maakt dat we totaal niet door kunnen rijden. En hoe verder we naar het zuiden rijden, hoe minder asfalt er op de weg ligt. Hier heb je weer een aantal van de slechtste wegen van Costa Rica. Maar we worden uiteindelijk beloond met een waar (surfers)paradijs. Wat mij betreft is het zeker de moeite waard om deze weg te nemen, de extra reistijd neem je voor lief. Lees meer: Rancho Burica: waar de slechte weg eindigt...

Ruta 243 en ruta 2 richting San José

Vanaf de kust reis je via de geasfalteerde weg 243 omhoog en omhoog. De omgeving is wederom groen en onderweg zie je door de hoogteverschillen de planten veranderen. Van beneden tot boven in San José is de weg geasfalteerd. De route kent vele bochten en meestal één rijbaan per rijrichting. Op de route kom je zeker grote vrachtwagens tegen, de kans is groot dat je hier even achter moet hangen. Soms rij je daarodoor 30, 40 kilometer per uur. Heb je wel de ruimte om door te rijden, dan kun je op de rechtere stukken zo’n 60, 70 kilometer per uur rijden. Het voelt op een gegeven moment een beetje alsof je op het dak van Costa Rica rijdt. Sta er niet van te kijken dat je op deze route ook wielrenners tegen komt. In de week voor twee augustus lopen er ook wandelaars op de route vanwege de bedevaart naar Cartago.

Vanuit Dominical kom je al vrij snel het kantoor van de watervallen Nauyaca tegen, door de grootte van de letters kun je dit niet missen. Let op dat je hier de tickets koopt, met de auto kun je nog een stuk verder rijden richting de parkeerplaats over de niet geasfalteerde weg.

Lees meer over de watervallen Nauyaca

Verder omhoog richting de stad San Isidro de el General kom je langs de route verschillende restaurants tegen die bij helder weer een mooi uitzicht bieden.

Ooit hadden we geluk. Op weg naar San Isidro moesten we even stoppen: er kroop een luiaard over de weg! Je weet het… De natuur geeft geen garanties, maar in Costa Rica kun je de wilde dieren wel overal tegen komen. Helaas resulteert dit ook in vele dode dieren die je langs de wegen ziet liggen.

Richting San Gerardo de Rivas

Met het doorkruizen van San Isidro de el General (ook wel Perez Zeledon genoemd) neem je de weg naar de bestemming San Gerardo de Rivas. Ook dit is een bestemming die niet door de massa bezocht wordt. De weg is niet heel breed, maar wel geasfalteerd en brengt je al slingerend door het landschap weer naar de eindbestemming. Wil je het natuurreservaat Cloudbridge bezoeken (aanrader!), dan moet je je even schrap zetten. Omhoog en omhoog en omhoog is de weg in slechte staat en we vragen ons dat ook af of de kleinste maat huurauto hier wel boven kan komen… Het blijkt dat het antwoord ‘ja’ is. Het is weer een leuk avontuur.

Lees meer over San Gerardo de Rivas en Cloudbridge Reserve

Als je San Isidro aan de linkerkant passeert neemt de ruta 2 het stokje over. Je komt steeds hoger en het klimaat verandert. Hier is het frisser. Na verschillende bochten kom je bij de afslag naar San Gerardo de Dota.

Richting San Gerardo de Dota

Vanaf de ruta 2 neem je de geasfalteerde weg naar beneden. Deze weg is in iets minder goede staat en kent scherpere bochten. Voorzichtig daal je verder af naar beneden. Op de weg het dal in liggen de verschillende accommodaties. Vanwege de weg die zo naar beneden loopt is het aan te bevelen om voor het donker te arriveren.

Lees meer over San Gerardo de Dota

Na het hoogste punt is het langzaam weer afdalen richting de hoofdstad. Het laatste stuk loopt door Cartago waar er momenteel (juli 2022) werkzaamheden zijn. Het kan erg druk zijn en aangezien Costa Ricanen niet ritsen zoals wij dat kennen is het niet het meest fijne stuk om te rijden wat mij betreft.

Algemeen – de wegen in Costa Rica

Zeker in het tweede deel van de regenperiode bestaat de kans dat wegen afgesloten raken als gevolg van aardverschuivingen. Over het algemeen zijn de wegen snel weer vrij gemaakt, maar het is wel goed om op te hoogte te blijven van de actuele situatie. Gebruik de app Waze en Google Maps hiervoor, met mobiele data blijf je ook onderweg van de actuele situatie op de weg. Er bestaat natuurlijk ook altijd de kans dat er files zijn als gevolg van drukte, wegwerkzaamheden of ongelukken.

De bermen moeten worden vrijgehouden en overhangende takken moeten worden weggehaald. Wordt er gewerkt aan de weg of aan het groen er omheen dan wordt dit door middel van oranje pionnen en borden aangegeven. ‘Hombres trabajando’ staat er op de borden: ‘personen aan het werk’.

Bekijk ook deze blogs op goed voorbereid te zijn:

• Reizen met een huurauto in Costa Rica | alles over zelf rijden + video’s
• Wat is de beste reistijd voor Costa Rica? Per maand bekeken
• Het weer en klimaat van Costa Rica uitgelegd

Deze blog is gebaseerd op mijn ervaringen tijdens het reizen door Costa Rica. Ik reis ook voor mijn werk door het land, deze ervaringen laat ik buiten Bestemming Pura Vida.